Na terenie Polski znajduje się wiele pamiątek po III Rzeszy, dlatego nasz kraj jest tak często odwiedzany przez militarystów z całego świata. Jednym z najbardziej interesujących obiektów który imponuje rozmachem, fascynuje złowrogą tajemniczością i pozwalają lepiej zrozumieć z czym mieliśmy do czynienia podczas II Wojny Światowej jest Międzyrzecki Rejon Umocniony (MRU).
Międzyrzecki Rejon Umocniony lokalizacja
Zdecydowanie najbardziej znanym europejskim kompleksem fortyfikacyjnym jest linia Maginota. MRU przez wielu ekspertów uważany jest jednak za nie mniej interesujący. Na przestrzeni 80 km pomiędzy Zieloną Górą a Gorzowem Wielkopolskim znajduje się istny labirynt podziemnych korytarzy, hal fabrycznych, linii kolejowych, bunkrów i schronów. Kompleks ten jest tak złożony że naprawdę trudno znaleźć kogoś kto mógłby z czystym sumieniem stwierdzić że zwiedził wszystko, co w MRU było do zwiedzenia.
Część składających się na MRU budowli zostało wpisanych na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Mowa tu o tzw. „zębach smoka”, czyli zespole instalacji przeciwpancernych i podziemnych korytarzy znajdującym się na terenie gmin Lubrza i Międzyrzecz. To jeden z najbardziej jaskrawych przykładów technologicznego zaawansowania kompleksu i dowodów na to, jak gigantyczne środki zostały tu zaangażowane.
Międzyrzecki Rejon Umocniony – początki
Różne źródła podają różne daty rozpoczęcia budowy MRU – wg jednych badaczy Niemcy rozpoczęli realizację tego przedsięwzięcia w 1936 r, wg innych już w 1934. Pewne jest to, że do roku 1944 powstało tu 106 bunkrów, których część połączono podziemnymi przejściami o łącznej długości ponad 30 km. Niektóre obiekty znajdują się nawet 40 m. pod ziemią. Gdyby rejon został wykonany zgodnie z pierwotnym zamysłem konstruktorów byłby prawdopodobnie jeszcze bardziej okazały. Budowy nie dokończono ze względu na zmianę doktryny wojennej która nastąpiła w 1938 r. Zgodnie z nową doktryną budowanie fortyfikacji zostało wstrzymane na rzecz produkcji broni ofensywnej – tradycyjną wojnę pozycyjną miał zastąpić Blitzkrieg.
Rola fortyfikacji podczas wojny była niewielka – w 1945 powstrzymywały przez dni marsz wojsk radzieckich i na tym koniec. W dużej mierze dzięki temu tak wiele obiektów MRU zachowało się w doskonałym stanie.
[mapsmarker marker=”26″]